در مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان به مشخصات فنی مواد، مصالح و فرآورده‌های ساختمانی و ویژگی‌های فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی و مشخصات فنی و همچنین روش‌های آزمایش آن‌ها پرداخته می‌شود. این مشخصات و روش‌ها باید منطبق بر استانداردهای ملی ایران بوده و در صورت عدم وجود، مطابقت با استانداردهای بین‌المللی داشته باشد.

در این مبحث همچنین باتوجه به اهمیت مسائل بهداشتی و ایمنی و ملاحظات محیطی در اجرای ساختمان نقش هر یک از مصالح و فرآورده‌های ساختمانی در این موارد در هر بخش گنجانده شده است.

دامنۀ کاربرد مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان:

دامنۀ کاربرد این مبحث محدود به انواع مواد، مصالح و فرآورده‌های ساختمانی متعارف و نوین است که در بنای انواع ساختمان‌ها و تأسیسات مربوطه مورد استفاده قرار می‌گیرد. با توجه به لرزه‌خیز بودن ایران، باید برای سبک‌سازی و کاهش جرم ساختمان، مصالح مقاوم و سبک با حداکثر نسبت مقاومت به وزن به کار برده شود، تا علاوه بر ایمنی بیشتر، تأثیر زلزله بر ساختمان نیز کاهش یابد. همچنین لازم است با توجه به ضرورت حفظ محیط زیست، تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان در استفادۀ مجدد، بازیافت و بازیابی مواد و مصالح و فرآورده‌های ساختمانی با رعایت ضوابط با در نظرگیری صرفۀ اقتصادی اهتمام ورزند.

 سرفصل‌های مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان عبارت است از:

• فصل اول: کلیات.
• فصل دوم: سیمان هیدرولیکی.
• فصل سوم: آهک و فرآورده‌های آن.
• فصل چهارم: گچ و فرآورده‌های آن.
• فصل پنجم: ملات‌های ساختمانی.
• فصل ششم: سنگ‌های ساختمانی.
• فصل هفتم: سنگدانه‌ها.
• فصل هشتم: کاشی سرامیکی.
• فصل نهم: فرآورده‌های سفالی و آجرها.
• فصل دهم: فرآورده‌های سیمانی.
• فصل یازدهم: قیر و قطران.
• فصل دوازدهم: عایق‌های رطوبتی.
• فصل سیزدهم: عایق‌های حرارتی.
• فصل چهاردهم: شیشه.
• فصل پانزدهم: یراق‌آلات ساختمانی.
• فصل شانزدهم: رنگ و پوشش‌های ساختمانی.
• فصل هفدهم: پلیمرهای ساختمانی.
• فصل هجدهم: چوب و فرآورده‌های آن.
• فصل نوزدهم: آهن، فرآورده‌های آهنی و مصالح جوشکاری.
• فصل بیستم: فلزات غیرآهنی.
• فصل بیست و یکم: نانو مواد.
• پیوست 1: مصالح نوین.
• پیوست 2: استانداردهای مرجع.
• پیوست 3: واژه‌نامه.

بر اساس اعلام دفتر تدوین مقررات ملی ساختمان، ویرایش پنجم مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان در سال 1396 به عنوان آخرین ویرایش این مبحث (تاکنون)، قابل استفاده خواهد بود.