گرایش مهندسی حمل و نقل شامل 4 بخش مجزا به نام‌های حمل و نقل ریلی، دریایی، هوایی و جاده‌ای می‌باشد که جزئیات بیشتر آن، به شرح زیر است:

• حمل و نقل: مدیریت سیستم‌های حمل و نقل، مطالعۀ تولید، توزیع و جذب سفر، مکان‌یابی و احداث پارکینگ‌ها و کنترل ترافیکی.
• سیستم‌های حمل و نقل هوشمند: طراحی چراغ‌های راهنمایی با زمان‌بندی هوشمند و تسهیلات هوشمند حمل و نقل (مانند تصادفات، فاصلۀ ایمنی وسایل نقلیه، پارکینگ‌های هوشمند و غیره).
• ایمنی ترافیک، تصادف و ریسک: بهبود ایمنی معابر و راه‌ها، تعیین نقاط حادثه‌خیز، مدل‌سازی و پیش‌بینی تصادفات و غیره.
• حمل و نقل ریلی: طراحی خطوط حمل و نقل ریلی بین شهری و درون شهری، برنامه‌ریزی ایستگاه‌ها و فواصل زمانی حرکت قطارها.
• حمل و نقل هوایی و دریایی: برنامه‎ریزی حمل و نقل هوایی و دریایی و طرح فرودگاه‌ها و بنادر.
• مهندسی ترافیک: مدل‌سازی جریان ترافیک با و یا بدون استفاده از نرم‌افزارهای کامپیوتری، بررسی تأثیرات پارامترهای جریان ترافیکی مانند سرعت، حجم و تاخیر برمصرف سوخت و محیط زیست، بررسی رفتار رانندگان در تحلیل‌های ترافیکی، فرهنگ‌سازی ترافیک و غیره.

این گرایش دارای اشتراک‌های بسیاری با گرایش راه و ترابری مهندسی عمران می‌باشد. از نرم‌افزارهای کاربردی این رشته می‌توان به Transcad و Vissum و Cube و غیره اشاره نمود.

عموماً فارغ‌التحصیلان با گرایش حمل و نقل جذب شرکت‌های مهندسان مشاور، واحدها و ادارات مختلف راه و ترابری، شهرداری‌ها، سازمان‌های حمل و نقل ترافیک و شرکت‌های مطالعات جامع حمل و نقل می‌شوند. مهندسین با توجه به توانایی‌های خود می‌توانند در هر یک از این مجموعه‌ها تحصیل کرده و پس از تحصیل به اشتغال در بخش مربوطه بپردازند.